Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası’nın (TCMB) mart ayı ”fiyat gelişmelerine” nazaran, tüketici fiyatları mart ayında yüzde 2,46 oranında yükseldi, yıllık enflasyon 0,95 puan düşüşle yüzde 38,10 oldu. Yıllık enflasyon, besin ve alkol-tütün kümelerinde yükselirken başka ana kümelerde gerileme kaydetti. TCMB açıklamasında “Bu gelişmede, taze meyve ve zerzevat belirleyici olurken, ramazan ayının da tesiriyle et fiyatlarında
kaydedilen artış dikkat çekmiştir. Üretici fiyatları artışı güç kümesinin tesiriyle bir ölçü zayıflamış, yıllık üretici enflasyonundaki düşüş eğilimi devam etmiştir. Tüm göstergeler birlikte değerlendirildiğinde, mart ayında enflasyonun ana eğiliminin yavaşladığı gözlenmiştir” denildi.
“Gelip buraları görsünler bakayım enflasyon düşmüş mü?”
Konuyu, Şişli Halide Edip pazarında yurttaşlara sorduk. Enflasyonda düşüşü hissedip etmediklerini sorduğumuz yurttaşlar ise genelde tepkiliydi. Bir yurttaş, “Gelip buraları görsünler bakayım enflasyon düşmüş mü? Onlar için hava beğenilen. Milyonları götürüyorlar. Bizler yirmi bin liraya on beş bin liraya geçinmeye çalışıyoruz” dedi.
“Baştakiler badem unuyla ekmek yiyor, biz kuru ekmeği bulamıyoruz”
Bir oburu ise “Bir domates 50 TL. Daha hiçbir şey almadım. 600 TL ile geldim. Neye yetecek? Hiçbir şeye yetmiyor. Ne olacak bu halimiz? Baştakiler badem unuyla ekmek yiyorlar, bizler kuru ekmeği bulamıyoruz. Durumlar çok makus. Keşke ucuzluk olsa. Bugün haberlerde dinledim, elektriğe de zam gelmiş. Herhalde bu beşerler ölsün de azalsın diye bunları yapıyorlar. Endişeme bir şey yakmıyorum, karanlıkta oturuyorum. Televizyonun ışığıyla oturuyorum. Ben emekli değilim, eşimin eline bakıyorum.” diye konuştu.
“Ben bu iktidara oy vermiş biri olarak bunu görüyorum”
Merkez Bankası’nın açıklamasına şaşkınlıkla karşılık veren bir esnaf ise şunları söyledi:
“Hangi ülkeden bahsediyorlar? Ben de Türkiye’de yaşıyorum, o denli bir şey görmedim yani. Bak saat kaç olmuş daha siftahımız yok. Alım gücümüz de yarı yarıya düştü. Malları iki katına alıyoruz lakin satarken yarı fiyatına satıyoruz. Yalnızca ciro yapalım da konutumuza, ailemize, çoluğumuza rızkımızı götürelim diye. Ben bu iktidara oy vermiş bir insan olarak bunu görüyorum. Bazen de doğruları söylemek gerekiyor.
“Biz de bu memleketin hoşluklarından yararlanmak istiyoruz”
İnsanlar fiyatı duydukları vakit hemen Anadolu şivesiyle ‘Uuu!’ deyip kaçıyorlar. Neden? Zira, iki bin lirayla şuradan istedikleri sebzeyi alıp da meskenlerine gidemiyorlar. O insan gelip de buradan tekstil malzemesi nasıl alsın ki? Yani bunu da ben kimseyi eleştirmiyorum lakin eleştirilecek insanlar kendilerini görsünler ve üstlerine düşeni yapsınlar. Natürel ki her şey dört dörtlük olmayacak lakin biz de bu memlekette yaşıyoruz. Biz de bu memleketin hoşluklarından yararlanmak istiyoruz. Zira biz iktidarın değil, ülkemizin ardındayız ve sonuna kadar da olacağız.”
Bir öteki esnaf ise fiyatların Ramazan’da çok yükseldiğini fakat, şu an olağan olduğunu savundu:
“Fiyatlar düştü. Ramazan’da çok yüksekti ama artık biraz düşmeye başladı. Yani domates, salatalık olağan. Ucuz da olsa her şeye pahalı diyorlar.“
“Millet çöpün içinden ekmek topluyor”
Bir öteki yurttaş ise tıpkı esnafın önünde, Merkez Bankası’nın açıklamasına şöyle reaksiyon gösterdi:
“Yok, hepsi palavra. Alakası yok. Çıksınlar bir pazarda alışveriş yapsınlar. Durumu bir görsünler bakalım. Ramazan’da da birebir hiçbir vakit değişmedi. Her vakit pahalılık var. Perişan oldu millet. Daha bunun ötesi yok. Hiçbir şey alamadım. Bak döndüm gidiyorum. Yok yavrum yok. Her şey çok değerli. Ateş kıymeti. Millet çöpün içinden ekmek topluyor. Daha bunun ötesini sormaya da gerek yok.“
“TÜİK kimin istatistik kurumu?”
Dünyanın en kıymetli besin enflasyonunun Türkiye’de olduğunu belirten bir başka yurttaşın yansısı ise şöyle:
“Yani istatistikleri gösteriyorlar lakin hangi istatistikleri? TÜİK kimin istatistik kurumu? Türkiye’ye ilişkin bir kurum mu bilmiyorum lakin ‘Tayyip’i Üzme İstatistik Kurumu’ diye geçiyor bence. Yani şu an bu gerçek enflasyon TÜİK’ in açıkladığı enflasyondan en az üç kat fazla. Zamları ona nazaran yapıyorlar. Halk çok berbat, perişan. Artık bilmiyorum nasıl düzelecek bu iş. Onlar kendi enflasyonunu düşürebilirler. Yani nasıl, nereden, hangi pazardan alıyorlarsa halka da söylesinler oradan alalım bari. Evvelce olsa iki yüz, üç yüz liraya gelirdik pazara ama şu an yani bence en az bir buçuk, iki bin lira lazım.”
“Çocukların geleceği yok, öldü”
Bir yurttaş ise kiralardan, işsizlikten şöyle yakındı:
“Kiralara yüzde yüz artırım yapılıyor. Emekli maaşlarına veriliyor yüzde bilmem kaç artırım… Kiralara gelip bakan yok. Binalar çürük, bakan yok. Malzemeler çok kıymetli, alamıyoruz, güç yok. Beşerler sokağa düşecek nitekim. Yani geçinemiyoruz. 800 lira verdim şu kadarcık şeye. Emekli maaşım kiraya yetmiyor. Konut sahibi yüzde yüzden fazla artırım yapıyor. Vermezsen ‘Çık, git!’ diyor. Tehdit ediyor. Kimi kime şikayet edeceksin? Kimseye şikayet edemiyorsun yani. Konut arıyorsun bulamıyorsun. Yani bilmiyorum. Çocukların geleceği yok, öldü. İş yok, güç yok. Ne diyeyim yavrum daha? Paklığa gidersem alıyorum işte. Gitmezsem o da yok. Çocuklar da işte hakikat düzgün çalışamıyor. Emekli maaşım 19 bin TL, kiram da da 15 bin… Seneye 30 bin TL yapacak. Ben nasıl vereceğim?”
