Türkiye Komünist Partisi (TKP), İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanmasının akabinde yükselen protestoları kıymetlendiren bir açıklama yaptı. TKP, protestoların sokak hareketlerinden eser boykotuna kadar geniş bir yelpazeye yayıldığını belirterek, bu aksiyonların halkın boyun eğmeme kültürüne güç verdiğini vurguladı. Açıklamada, adaletsizliğe ve genel oy hakkına yapılan hücumlara karşı verilen çabanın, birebir vakitte sömürü nizamına karşı bir başkaldırıya dönüştüğü söz edildi.
TKP’nin açıklamasında, sermaye egemenliğinin sorgulanmasını istemeyenlerin bulunduğu, lakin partinin bu egemenliği sorgulayacak bir uğraş sınırını temsil edeceği vurgulandı. “Korkarak, boyun eğerek, teslim olarak diz çökmeyiz. Yurtseverin, devrimcinin, işçinin anısına hürmetle diz çökeriz” denilen açıklamada, halkın gayretinin daha güçlü bir halde devam edeceği söz edildi.
ÜÇ GÜN BOYUNCA AKSİYONLAR YAPILACAK
Açıklamada, TKP’nin Pazartesi günü itibariyle üç gün boyunca meydanlarda olacakları duyuruldu. Hareketler, üç büyük vilayette yapılacak ve bu vilayetlerdeki buluşma noktaları da açıklanarak, halkı meydanlara davet etti. TKP, bu hareketlerle hem Ekrem İmamoğlu’na yönelik yapılan haksız tutuklamaya karşı duracaklarını hem de halkın sömürüye karşı olan gayretine dayanak vereceklerini belirtti.
“SÖMÜRÜNÜN, TALANIN, YAĞMANIN, ADALETSİZLİĞİN KARŞISINDA DİZ ÇÖKÜLMEZ”
TKP’den yapılan “Hükümete Diz Çökmüyoruz” başlıklı açıklamanın tamamı şöyle:
“1. Halkımız, başta öğrenciler olmak üzere, büyük oranda örgütsüz ve dağınık girilen bir süreçte iktidarın genel oy hakkını gasp etme teşebbüsüne karşı tarihî bir karşı koyuş sergilemektedir. Bu karşı koyuş, kendisini, çok geniş kısımların politik bir tavır almasına yardımcı olan farklı mecra ve araçlarla söz etmektedir. Sokak aksiyonlarından eser boykotuna varıncaya kadar, protesto biçimlerinin her birine dair söylenebilecek çok şey olsa da, iştiraki yaygınlaştıran bu mecra ve araçların toplamda son derece manalı bir toplumsal iklim yarattığı ortadadır.
2. İktidarın keyfiliklerine, “yok artık o eski Türkiye” cinsinden kibir ve zorbalık kokan dayatmalarına değişik ideolojik ve siyasal eğilimlerden yurttaşlarımızın yönelttiği itirazın önümüzdeki devir ve hatta kritik tarihi dönemeçlerde çok gereksinimimiz olan adalet duygusu ve boyun eğmeme kültürüne güç verdiği de unutulmamalıdır. Bu güç “hiç yoktan iyidir”den ötesidir ve “iyi”, “güzel”, “yararlı” sözcükleriyle tabir edilmelidir.
3. Bununla birlikte toplumsal dinamikler uzun mühlet boşlukta asılı durmaz. Şu anda bu reaksiyonların ortaya çıkmasında en büyük rolü oynayan ya da oynamak zorunda kalan CHP Genel Başkanı Özgür Özel ve grubu, yansıları, AKP ile yürütülen pazarlıkları sabote etmeyecek ancak birebir vakitte kendi elini güçlendirecek bir istikrarda tutmak telaşıyla hareket etmektedir. Yeniden CHP içinde sürmekte olan çok taraflı uğraş açısından CHP üyesi olsun olmasın, şu anda hareketlenen toplumsal kesitlerin tercihleri küçümsenmeyecek ehemmiyettedir. Özetle, toplumsal hareketlenme hem AKP iktidarının CHP içindeki tercihleri hem de CHP’nin içindeki uğraş açısından mana kazanmakta ve kullanılmaya çalışılmaktadır.
4. Bir toplumsal hareketin siyasal ve ideolojik doğrultu açısından meçhullüğü ya da çeşitliliğini kutsayıp mutlaklaştırmanın tek sonucu, kurulu sistemin siyasal ve ideolojik hudutlarının o hareketi de belirlemesidir. Hakikaten programa dayalı örgütsel biçimler yerine his ve dışavuruma dayalı birlikteliklerin güzellenmesi, “iyi sermaye-kötü sermaye” ayrımının yasallaştırılması, üstte vurguladığımız olumlu tablonun kendi haline bırakıldığında tertibe ve onun bugünkü taşıyıcısı AKP iktidarına teslimiyete dönüşeceğinin delilleridir.
5. Fakat içinden geçtiğimiz sürecin müdahale edilmediği takdirde en önemli sorunu, sınıf çelişkilerinin üzerinin büsbütün örtülmesidir. Türkiye’de bir toplumsal hareketin muvaffakiyete ulaşmasının ve kalıcı mevziler elde etmesinin, dahası bu ülkeyi yaşanır hale getirecek devrimci dönüşümlere taban hazırlamasının şartı onun bir işçi halk karakteri kazanmasıdır. Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması ile başlayan şovlara yüklü olarak geleceksizleştirilmiş gençlerle, fakir ve çaresizleştirilmiş işçilerin katılması bir sınıf karakteri için kâfi değildir. Her hareketin direkt emek-sermaye çelişkisinden kaynaklanması beklenmese de bir toplumsal uğraş pratiğinin sınıf karakteri kazanmasının hareket biçiminden sloganlara, taleplerden ortaya konan siyasal gayelere varıncaya kadar bir dizi yolu vardır.
6. Eser ve yayın boykotunun iktidarı çok telaşlandıran reaksiyon biçimlerinden biri olması, dahası çok geniş bir bölümün politik bir davranış içine girmesine yardım etmesi, bu mecranın barındırdığı kimi ezaları hafifsememize neden olmamalıdır. Boykot, bir toplumsal reaksiyona emekçi sınıfının örgütlü bir biçimde katılması için en elverişsiz uğraş usulüdür. Bilinmelidir ki, Türkiye’de emekçi sınıfının birden fazla nedenle geri çekilmiş olması onu önemsizleştirmemekte, bilakis, siyasal ve toplumsal sıkışmayı açacak tek toplumsal güç olarak her zamankinden daha yaşamsal hale getirmektedir.
7. Bugün adaletsizlik ve genel oy hakkına akına karşı verilmekte olan uğraşın sömürü tertibi ile çabaya evrilmesini istemeyenler, bu cinsten bir dönüşümü vakitsiz bulanlardan güç alarak Türkiye’de AKP iktidarına karşı konumlanan milyonlarca kişinin büyük sermayenin egemenliğini sorgulamasının önüne geçmeye çalışmaktadır. Meğer son hareketlenme, toplumsal eşitsizliklere karşı bir öfkeyi tetiklemiş, holdingler-tarikatlar sistemine karşı sert ve uzlaşmaz bir duyguyu ortaya çıkarmış, dahası CHP liderliğinin ve kimi bölümlerin hiç istemediği bir biçimde anti-emperyalist bir çizgide ısrar edenleri de harekete geçirmiştir. Örtük olsa bile bir doğrultunun kendisine çıkış aradığı bu periyotta, bir yandan AKP’ye karşı birleşik bir toplumsal reaksiyonun güçlenerek sürmesini sağlamak, öbür yandan bu yansıların ideolojik-siyasal açıdan Türkiye’deki mevcut toplumsal sistemin temellerine yönelmesini sağlayacak gözü pek müdahaleler yapmak gerekir.
8. TKP bu manada daha evvel “ikili görev” tanımlamasıyla özetlediği çaba sınırını güçlendirmeyi sürdürecek ve “tek adam rejimi” telaffuzunun yarattığı gürültülü ortamda neredeyse dokunulmazlık elde eden sermaye egemenliğinin sorgulanmasına yardımcı olacak bir uğraş çizgisini temsil edecektir.
9. Gayretimizde süreklilik, bütünlük ve tutarlılık temeldir. Attığımız her adım, yaptığımız her davet, paylaştığımız her açıklama birebir doğrultuya yerleşmelidir. Kapitalist sömürüye ve emperyalizme karşı pozisyonlanma zorunluluğunu temel alan çizgimizden bir milim geri adım atmayacak ve sosyalizm amacını yurtsever, aydınlanmacı ve cumhuriyetçi bir temelde görünür bir seçenek haline getireceğiz.
Bütün bunları yapacağız ve iktidarın karşısında diz çökmeyeceğiz. Sömürünün, talanın, yağmanın, adaletsizliğin karşısında diz çökülmez.
Korkarak, boyun eğerek, teslim olarak diz çökmeyiz. Yurtseverin, devrimcinin, işçinin anısına hürmetle diz çökeriz.
Madem diz çökmeye çağrıldık, kabul. Diz çökeceğiz.
PAZARTESİ ÜÇ BÜYÜK VİLAYETTE AKSİYONLAR BAŞLIYOR
TKP’nin duyurduğu hareket planı ve birinci günün buluşma adresleri ise şöyle:
Pazartesi: HÜKÜMETE DİZ ÇÖKMÜYORUZ, KURTULUŞ SAVAŞI KAHRAMANLARININ ÖNÜNDE DİZ ÇÖKÜYORUZ.
Salı: HÜKÜMETE DİZ ÇÖKMÜYORUZ, İŞ CİNAYETLERİNDE ÖLDÜRÜLEN İŞÇİLERİN ÖNÜNDE DİZ ÇÖKÜYORUZ.
Çarşamba: HÜKÜMETE DİZ ÇÖKMÜYORUZ, GEZİ’DE YİTİRDİĞİMİZ EVLATLARIMIZIN ÖNÜNDE DİZ ÇÖKÜYORUZ.
7 Nisan Pazartesi, 20:00
İstanbul, Beşiktaş Meydanı, Motor İskelesi Karşısı
Ankara, Ulus Meydanı
İzmir, Kıbrıs Şehitleri Caddesi, Penguen Kitabevi Önü”
