Fenerbahçe, Trendyol Muhteşem Lig’in 30. haftasında birinci yarısını 1-0 geride kapattığı maçta Trabzonspor’u 4-1 mağlup etmeyi başardı.
Ülker Stadı’nda oynanan müsabakanın 45+4. dakikasında bordo-mavili grup, Draguş’un kaydettiği golle devreyi 1-0 önde tamamladı.
Sarı-lacivertli grup, ikinci yarıda Talisca’nın 3 ve Skriniar’ın bir sefer ağları havalandırdığı müsabakadan 4-1 galip ayrılarak puanını 68’e çıkardı.
Lider Galatasaray’ın bay geçtiği haftada Trabzonspor karşısında kusur yapmayan sarı-lacivertli takım, dorukla ortadaki puan farkını 3’e indirerek şampiyonluk talihini sürdürdü.
Spor muharrirleri Fenerbahçe – Trabzonspor müsabakasını şöyle kıymetlendirdi:
Banu Yelkovan: “Fenerbahçe için bundan düzgünü olamazdı!”
İlk yarının sonunda soyunma odasına şok bir gol ve ‘Yönetim istifa’ tezahüratları eşliğinde giden Fenerbahçe, ikinci devreye farklı bir grup olarak döndü. Dakikalar 65’i gösterirken tabelada 3-1 yazıyordu ve bunun sebebi ister ikinci yarının çabucak başında kazanılan penaltıyla skorun erken eşitlenmesi, ister devre ortasında Djiku’nun yerine giren ve ekibi sihirli değnek değmişcesine canlandıran Talisca tesiri ya da ikinci yarıda alıştığımız ‘hep destek-tam destek’ moduna geri dönen taraftarın coşkusunun yansıması olsun fark etmez; sarı lacivertliler ikinci 45’te birinci yarıdakinden çok farklı bir çizgideydi.
Dakika 77 olduğunda Talisca kendisinin üçüncü, kadronun dördüncü golünü ve Süper Lig tarihindeki birinci hattrick’ini uzaktan çok sert ve çok şık bir vuruşla yaptı. Fenerbahçe ikinci yarıdaki üstün, inançlı ve atak oyununun sonucunu tabeladaki farklı skorda net olarak gördü. Birinci yarıdaki huzursuz ruh hali, hafta içi ezeli rakibine yenilerek kupadan elenmenin ruhsal yükü, bu maçta öteki bir büyük rakibe karşı derbi oynamanın baskısı, mümkün bir puan kaybıyla elde kalan son kupadan uzaklaşacak olmanın tasası ve etkisiz futbol, soyunma odasında kalmış üzereydi. İkinci yarıda dönemin en rahat ve tesirli oyunlarından biriyle oynayarak inanılmaz bir geri dönüşe imza attılar.
Bazı maçları, saha içindeki 90 dakikayla anlatmak sıkıntı. Fenerbahçe ve Trabzonspor ortasında tarih epey uzun, kulüplerin ruhuna işlemiş yılların tansiyonu, taraftarların hafızasında iz bırakan anları bol bir rekabet bu… Buna ek olarak bu dönem şampiyonluk yarışındaki kıymetini de ekleyince bu maç çok değerli bir kırılma anıydı ve çok güç bir müsabakaydı. Sonuçta Fenerbahçe bu maçtan yalnızca 3 puan almadı, önderle olan puan farkını eritti, ekibi toparladı, camiayı morallendirdi, daha ne olsun! (Hürriyet)
Uğur Meleke: “Mourinho gemileri yaktı sanmıştım, yanılmışım!”
İtiraf edeyim, dün saat 18 sularında Fenerbahçe’nin birinci 11’i elimize geçtiğinde hissettiğim şuydu: Mourinho gemileri yakmış.
Doz çok deneysel seçimler yaparak başarırsa kahraman olmak, başaramazsa Haziran’da vedalaşmak istiyor. Çünkü Fenerbahçe’de iskelet diye bir kavram kalmamıştı, Mourinho çabucak her futbolcuyu vazgeçilebilir hale getirmişti. Skriniar, Fred ve Szymanski dışında hiç kimseyi omurga üyesi olarak görmüyor. Son haftaların en dengeli isimleri Kostic ve Oğuz’un dün dönemin en kritik maçında tercih edilmemeleri tuhaftı çünkü.
Ancak gecenin sonunda yanılan ben oldum: Tahminen Mourinho’nun birinci devredeki kumarı tutmadı ancak ikinci yarıda gerçek değişikliklerle kazanmayı bildi 3 puanı… 2025’in başından beri her resmi maça üçlü savunmayla başlamıştı, kısım bölüm dörtlüye döndüğü olmuştu ancak yanılmıyorsam 25 resmi karşılaşma sonra dün birinci defa 4-2-3-1’le başladı güne. 3-1’i bulana kadar da bu formasyonla devam etti.
Mourinho’nun planları birinci 45’te işlemedi, hatta 2024 kışındaki temel arıza nüksetti tekrar: Amrabat stoperlerin içine çok gömüldü. Ekip iki modüle bölündü. Ve neredeyse hiçbir şey oynamadan bitirdiler devreyi. Fakat Mourinho sorunu hakikat teşhis etti, 46’da tedaviyi yansıttı alana: Sarı kartlı Djiku’yu çıkardı, Amrabat’ı stopere, Szymanski’yi merkeze, Talisca’yı 10 numaraya koydu. Ve Talisca’yla 15 dakikada çekti maçın fişini.
Aynen Mourinho üzere Fatih Tekke de büyük bir formasyon sürpriziyle başladı maça. Okay-SavicArif’li bir stoper sınırı. Kanat beklerde Malheiro ve Mustafa, merkezde de Mendy-Lundstram’la yedili bir defans kalkanı… Birinci 45’te atağa yalnızca Uğurcan’ın uzun toplarıyla gitmeyi tercih etti. OPTA’dan sevgili arkadaşım Barış Gerçeker’den aldığım bilgiye nazaran birinci devrede tam 9 isabetli uzun top attı Uğurcan. Dokuzuncusunda da gol geldi zati. Ve soyunma odasına galip girdi bordo-mavililer.
Ancak ikinci devrede önde hiç top tutamayan grubuna müdahale etmekte çok geç kaldı Fatih Tekke. Tekke oyuncu değişikliği yapana kadar maç kopmuştu zati. (Hürriyet)
Cemal Ersen: “VAR kimi yaktı?”
Sezonun en kritik ve yazgısını belirleyecek maçlarından biri oynandı. Amaçlar farklı olsa da, bu tansiyon bir tarafı yorar, yıpratır, karşı tarafa avantaj sağlar, elini rahatlatırdı.
Hafta içinde Galatasaray’a elenerek gayelerinden biriyle daha vedalaşan Fenerbahçe için galibiyet dışındaki her sonuç şampiyonluk savına darbe vuracak, koca dönemi boşa çıkaracaktı.
Trabzonspor açısından ligin ehemmiyeti kalmamıştı. Teknik Yönetici Fatih Tekke’nin önceliği, kadronun nabzını olağana döndürmek, kalan süreçte her puanı cebine koymak ve Türkiye Kupası’nda finali oynamaktı. Lakin bu türlü bir skor sorgulanmalı.
Fenerbahçe birinci yarım saatte ağır baskı ile sonuca gitmek, golü bulmak ve ruhsal üstünlüğü ele geçirmek istedi. Trabzonspor ekip savunmasıyla direnç gösterdi. Hamlesi ihmal etmedi. Kaleci Uğurcan kritik iki kurtarışla kadrosunu oyuna dahil etti. Yetmedi, 70 metrelik bir kale vuruşu sonunda Banza-Dragus işbirliği ile gelen golle soyunma odasına önde götürdü ekibini. O sırada Fenerbahçe tribünlerinden “istifa” sesleri yükseliyordu. Pekala nasıl değişti bu atmosfer?
50. dakikada yaşanan penaltı durumu maçın kırılma anı oldu. Bakın; bu karar çok konuşulacak ve kimi insanların canını yakacaktır. Mustafa ile Osayi ortasındaki uğraşta verilen karar, lige dair yazılan her senaryonunun üzerine kara bir bulut üzere çökecektir. Şeytanın avukatlığını yapanlara cevabı, yandaş yorumcularının ağzına bakan ve TV’lerde mavi boncuk dağıtan MHK Başkanı Ferhat Gündoğdu vermeli. Haydi artık hakemine sahip çık Sayın Gündoğdu!
Tamam; doğru veya yanlış, VAR odasının ihtarıyla gelen penaltı, Trabzonspor’u bu kadar oyundan düşürmemeliydi. Güç sende, moral üstünlüğü sende, rakip bocalıyor. Yediğin golle direncinin kırılması olağan mi?
Gelelim Fenerbahçe cephesine; Mourinho’nun fantezi dünyasının yansıması olarak ikinci yarıda oyuna aldığı Talisca’nın skora katkısı ve hünerleri maça damga vurdu, farkı yarattı. Trabzonspor’un buna misal silahı var mı? Evet var fakat Fatih Hoca’nın zamanlaması ve tercihleri tartışmaya açık.
Tekke’nin uygun bir teknik yönetici olacağına inanıyorum. Fakat bugüne kadar misyon aldığı gruplar ile Trabzonspor’da üstlendiği sorumluluk, beklentiler ve vizyon çok farklı.
Dün akşam hiç bir münasebete sığınmadan; kendisinin ve kadrosunun niye sınıfta kaldığını sorgulaması ve misyona devam edecekse, yarın hangi yetkilerle nereye dokunacağını beyan etmesi gerekir. (Milliyet)
Halil Özer: “Talisca, Alex ve Hagi”
Şöyle bir kelam vardır; Mukadderat uğraşa aşıktır diye…
Öylesine bir maçtı ki mümkün bir puan kaybında Fenerbahçe bir ay içinde Avrupa, Kupa ve ligden uzaklaşacak ve kulüp olarak tam bir kaos içine girecekti. Lakin ikinci yarı o denli bir Fenerbahçe izledik ki bir futbolsever olarak maçın hiç bitmesini istemedik.
Oysa birinci yarıda işler hiç uygun gitmedi. Belirli ki Fenerbahçe bu yarıda hala Galatasaray maçının etkisindeydi. Moraller düşük, psikoloji yerlerdeydi. Üstelik bir de Mourinho’nun takım yanlışlığı vardı.
Tadiç esasen fizik ve ruhsal olarak çok geriye gitmiş. Asıl kesilmesi gereken oyuncu oyken Oğuz’u ya da İrfan Can’ı kesen Mourinho’nun aşikâr ki başı karışık. Dzeko’yu anlarım. Zira En Nesyri ramazan ayının başından itibaren formsuz. Ramazan bitti hala formsuz. Fakat Tadiç hiç olmadı.
Buna karşın birinci yarıda Fenerbahçe öne geçebilecek konumlar buldu. Hatta bir adedinde Amrabat baskıyla kaptığı topu Dzeko’ya verse bu oyuncu neredeyse boş kaleye golü atabilirdi. Lakin o kendi vurmayı tercih etti. Olağan bir de Uğurcan faktörü. Bu kadar ıslak yerde Maximin’in şutunu o denli bir önledi ki her kalecinin harcı değil.
Belki Fenerbahçe ikinci yarıya daha rahat ve inançlı girebilirdi. Lakin uzatmalarda gelen gol her şeyi alt üst etti.
Mourinho ikinci yarıya yalnızca Djiku’yu çıkarıp Talisca’yı alarak başladı. Amrabat’ın da yerini değiştirdi. Tadiç’i bıraktı.
Mou’nun ideolojisi şu; oturduğun yerden mucize yaratamazsın. O da o denli yaptı. Bu sene yalnızca birkaç maçta kıymetli dokunuşlar yaptı. Bu maç onlardan birisi. Zati bizim tanıdığımız Mourinho da bu.
O yüzden Portekizli için erken yorum yapmak olmuyor. Bizim görmediklerimizi o görüyor. O denli bir değişim yaptı ki kadroda bir anda bütün taşlar oturdu ve hamlede çok daha tesirli oldular. 2. golde de Tadiç’in katkısını unutmamak lazım.
Dün gecenin en büyük olayı Talisca idi. Attığı son gol inanılmazdı. Bu türlü bir vuruş tekniği olamaz. Lakin oldu. Esasen bu golü yalnızca Talisca atabilirdi. Tahminen geçmişte Alex ve Hagi. O kadar. Ve Talisca bu geceyle tahminen de aldığı paranın yüzde 80’nini çıkardı.
Ama olağan olayı yalnızca Talisca ile sınırlamayalım. Bilhassa Maximin tek direnen adamdı. Çok çaba etti. Talisca’ya çok şık bir asist yaptı. Fenerbahçe erken teslim olmadıysa bunu katiyen Maximin’in borçlu. Sonuç olarak Fenerbahçe baht maçını 2. yarı futbolu ile kazandı ve ligde yola devam etti.
Ayrıca hem Maximin’in hem de Talisca’yı kazandı. (Milliyet)
Aksal Yavuz: “Talisca’nın gecesi”
İlk yarı ile ikinci yarı iki ekip ortasında oyun olarak o kadar fark vardı ki; siyah ile beyaz, gece ile gündüz üzere.!
İlk yarıyı izleyip ikinci yarıyı izlemeyen birine maçı soyunma odasına mağlup giden Fenerbahçe’nin 4-1 kazandığını söylese, inandırabilmesi için maçın özetini izletmesi gerekir.
Maça düzgün başlayan bordo-mavililer, yardımlaşmayı, alan kapatmayı kusursuz yaparken, kupada Galatasaray’a kaybeden dahası ligde ruhsal üstünlüğü Galatasaray’a kaptıran Fenerbahçeli oyuncuların, karşılarında bu türlü bir Trabzonspor bulacaklarını, o kadar makûs oynayacaklarını, konum bulamayacaklarını, birinci yarının son dakikasında mağlup duruma düşeceklerini hayalde görmüş olsalardı hayra yorarlardı!
Evet, Trabzonspor birinci yarı dönemin en âlâ deplasman oyununu sahneye sürmüştü. Banza’nın üst direkte patlayan baş şutu, Zubkov’un sarı-lacivertli takımın sol tarafını otoban üzere vızır vızır kullanması bordo-mavili ekip ismine en büyük artılardı.
İlk yarı golsüz biter diye düşünülürken, kaptan Uğurcan’ın golün asist öncesi martıların uçtuğu yüksekten yolladığı meşin yuvarlağı Zubkov’un şahsen kendisine göndermesi, Fenerbahçe defansının uyuduğu sırada Zubkov, Banza ve Dragus yardımlaşmasıyla atılan gol; Trabzonsporluların moralini, oynama iştahını daha da artırır derken…
Fenerbahçe’nin ikinci yarının çabucak başında penaltıyla bulduğu gol, oyunun seyrini, rengini bir anda değiştirdi. Konum keşke VAR’da enine, uzunluğuna incelenseydi?
Ligde var olma, yok olma; yarışa devam etme, etmeme uğraşı veren Fenerbahçe’nin bulduğu beraberlik golünden sonra kendini gelmeye, oynamaya başladı, başrollerde tabi ki Talisca. ‘Bir oyuncu oyunun yazgısını değiştirir mi?’ sorusunun yanıtını da böylece vermiş olalım.
Bulduğu golle tribün takviyesini ardına alan Fenerbahçe karşısında bordo-mavili oyuncularda birinci yarıdan eser yoktu, bırakın ileri top tutmayı, orta sahayı büsbütün mesken sahibi ekibe teslim ettiler, kaptırdıkları toplar da uğraşı.
Trabzonspor kırılgan bir ekip. Dönem başından bu yana en büyük hastalıklarından birkaçı bu değil miydi? Bir türlü bir ortada oynama talihi olmayan defansları üzere?
İkinci yarı yad elleri oynayan orta sahayı bulmuşken ve de o denli bir defans önünde meydanı boş bulan, daha doğrusu boş bırakılan Talisca’ya gün doğacaktı, doğal olarak Talisca’nın maçı, gecesi olacaktı, hakikaten o denli oldu.
Özetle, geceye moralsiz başlayan Fenerbahçe derbide aldığı galibiyetle moral buldu. Geceye kupada yarı final biletinin moraliyle giren Trabzonspor’un aldığı farklı yenilgi canları sıkmıştır lakin bordo-mavililerin ligin devam ettiğini, Türkiye kupası maçlarının kendilerini beklediğini unutmamaları gerekir! (Milliyet)
Olcay Çakır: “Analiz, tahlil, tahlil…”
İlk yarıda istediği oyunu oynayıp, skoru da alarak soyunma odasına gitti Trabzonspor. Ortada büyük bir oyun başarısı olmasa da o an için işe yarayan planın yarattığı öz inanç Trabzonspor’un başına adeta bela oldu. Bu özgüven patlaması, tedirginlik veren risklerin görülmesini engelledi. İkinci yarıda ise Trabzonspor’un tüm defoları ortaya çıktı. Yeni teknik yöneticisiyle oyununu değiştirmeye çalışan Trabzonspor’un, mevcut takımla ve dönem başı hiçbir hazırlık yapmadan bu değişime adapte olması için kaliteli müddete ve kaliteli oyunculara muhtaçlığı var. Yeniden de bu riski almak, dönemin en makûs performanslarından birinin sahneye çıkmasına sebep oldu. Ezeli rekabet tamam, iki büyük topluluk tamam… Lakin dönemin ve takımların gerçekleri de var. Bir taraf şampiyonluğa oynarken, sen küme düşme sınırının biraz üstündesin bu dönem. Münasebetiyle herkes takım gerçeklerine uygun oyun, oyuncu değişiklikleri, formasyon ve taktik bekliyor.
Devre ortasına girerken atılan golün ve ikinci yarının başında yenilen gollerin garip lakin gerçek bir tarafı var. Yazıyı yazarken bir manzara düştü. VAR kararıyla verilen penaltıda faulü evvel kim yapıyor? Penaltı kırılmaya müsait Trabzonspor’un oyundan kopmasına sebep oldu. Bu kırılganlık kabul edilebilir bir durum değil ayrıca! Maç öncesi yapılan tahlillerde Trabzonspor’un tüm zayıf tarafları aslında açıkça ortaya konmuştu. “Kenar ortalarında adam paylaşımı yapamıyor” denmişti. Goller her şeyi anlattı esasen. Trabzonspor, çıkarken top kaptıran ve bu kayıplarla dönem boyunca düşünce yaşayan bir ekip. Fenerbahçe ise ön alan baskısını en âlâ yapan grupların başında geliyor. Öteki kelama gerek yok sanırım. Tahlil, tahlil, tahlil… (Fanatik)
Cem Dizdar: “Talisca mevzuyu kapattı!”
Belirsizlikleri git gide büyüyen, problemdeki iki kadro… Neden sıkıntıdalar? Biri dönem başından bu yana 4. teknik adam değişikliğini yapmış, başkası ise global tanınırlığa sahip teknik yöneticisine teslim olmuş görüntüde!.. İkisi de ağır taraftar baskısı altında, zira yakın tarihin kıymetli futbol tansiyonunun de baş aktörleri!.. Galatasaray’a kupada kendi alanında kaybeden Jose Mourinho, iki üç hafta evvel layığınca idmana çıkmadığı, üzerinde bilgisayarla oynanmış fotoğrafları servis ettiğini belirttiği Allan Saint-Maximin’i birinci 11’de alana göndermiş! “Bu ne demek artık?” diye soran oluyor mu sanki? Trabzonspor uzun toplarla Fenerbahçe savunmasını ısrarla tehdit edip “Büyük şans”ları da yakalarken, mesken sahibi iki maçtır o bildik etkisiz hamle teşebbüslerinde ısrar edip durdu. Nihayet bizim ülkede “Basit gol yedik” diye anlatılan pek planlı bir gol attı Trabzonspor devre sonunda. Onlar Uğurcan Çakır’dan gelen ve daha evvel benzerleri olduğu için planlı görünen bu atakla golü bulurken, Fenerbahçeliler öylece izledi.
İkinci devre daha farklı başladı!.. Erken Fenerbahçe golünün akabinde teknik yönetici tahlilleri de merak konusuydu kuşkusuz. Konut sahibi 10 dakikada 3 gol atarken, birinci devre tahlilleri başarılı olan konuk ekip teknik adamı birinci devre Mourinho’nun izlediği üzere izleyip durdu maçı. Tahminen tahlil gelecekti Fatih Tekke’den fakat o daha düşündüğünü lisanına getiremeden Anderson Talisca mevzuyu kapattı! Fenerbahçe önder Galatasaray ile puan farkını 3’e düşürürken, kupa maçında yaşadığı son yenilgisinin ağır izlerini sildiği bir müsabakayı tamamladı. Kısaca… Epeydir maruz kaldığımız “Adalet ve eşitlik istiyoruz.” tipi ulvi talep ve kavramların havalarda uçuşacağı 8 maç daha bizi bekliyor! (Fanatik)
Serkan Akcan: “Talisca resitali”
Hafta içindeki Galatasaray derbisinden dün geceye birinci 11’de 7 oyuncusunu birden değiştiren Mourinho, yılbaşından bu yana tam 15 resmi maçtır ısrarla oynadığı (Göztepe maçının ikinci yarısı hariç) 3-4-1-2’den 4-2-3-1’e dönerek takımının ezberini bozdu. Bu değişim Trabzonspor’un başını karıştırmadığı üzere, Fatih Tekke’nin Zubkov’u sağ forvette Mert Müldür’ün üstünde oynatması birinci yarının senaryosunu belirledi. Hatta Ukraynalı forvet o kadar mükemmel bir birinci yarı çıkardı ki, maç Zubkov ile Fenerbahçe savunması ortasında geçti. Kaleci Uğurcan’ın degajla havaya diktiği topun gökyüzünden Zubkov’a yanlışsız gidene kadar tek bir Fenerbahçeli’nin topu takip etmemesi beraberinde Trabzonspor golünü getirdi. Mourinho, ikinci yarıya Talisca’yı alıp Amrabat’ı stopere çekerek başladı, lakin formasyonunu değiştirmedi.
Tadiç sağa, Szymanski merkeze Fred’in yanına, Talisca Dzeko’nun gerisine geçince Fenerbahçe Trabzonspor’u alanına itmeyi başardı. Osayi’nin kazandırdığı penaltı ise maçın kırılma anıydı. Talisca, Fenerbahçe’nin gücünü, kalitesini değiştirmekle kalmadı tüm senaryoyu siyahtan beyaza tekrar yazdı. Saint-Maximin, aralık ayından bu yana birinci sefer bir maça birinci 11’de başlamış olmasına karşın çıktığı dakikaya kadar ekibinin en uygunuydu. Talisca’nın attığı golde güç konumda yaptığı asist ise gecenin en şık hareketlerinden biriydi. Galatasaray, BAY geçtiği haftada Fenerbahçe, Trabzonspor’u yenerek ortadaki puan farkını 3’e indirdi. Dönemin kalan kısmında şampiyonluk yarışını ateşini kendi ismine yine harladı. (Fanatik)
İskender Günen: “Penaltının sorgulanması lazım”
Dünkü maçta gördüğümüz olay: Süper Lig iki takımlı bir lig olmak zorunda! Bunu ikinci yarıda Fenerbahçe’ye verilen penaltı durumundan sonra bir kere daha gördük. Ayak çizgide ya da daha evvel Osayi’nin yaptığı olay faul mü değil mi? Amrabat’ın Banza’ya yaptığı hareketle kırmızı kartla cezalandırılması gerekirdi! Sonuçtan bağımsız verilen uğraşa herkesin hürmet duymak mecburiliği yok mu? Birinci devrede doğruları yapan, F.Bahçe’ye verilen gol konumu kişisel yanlışlarla olan bir Trabzonspor vardı. Banza’nın direkten dönen topu ve Zubkov’un aldığı her topta katkı yaptığı konumlar öne çıktı. Sonrasında ise kaleci Uğurcan’ın attığı topta F.Bahçe savunmasının büyük kusuruyla Draguş’la Trabzonspor golü geldi.
İkinci yarıda anlamsız, hiçbir gereği yokken ya da mutlak verilmesi gereken penaltı oldu! Fenerbahçe’nin attığı ikinci golden sonra ise büsbütün direnci düşen, uğraş isteği birinci yarıya nazaran büsbütün yok olan bir Trabzonspor vardı. Ondan sonra ise üstünlüğü F.Bahçe aldı. Sonuç; ortaya konan oyun, gayret ne olursa olsun şu an ülke futbolunda konuşulması gereken en büyük olgu; iki takımlı bir ligde oburlarının ortaya koyacağı çabanın çok kıymetli olmadığı gerçeği! Değiştirebilir miyiz? Şu anki futbol ikliminde bunlar inanın çok sıkıntı. F.Bahçe’nin kazandığı penaltı, Trabzonspor’a verilse sanki nasıl bir reaksiyon ya da yorum yapılırdı. Bunun sorgulanması gerekiyor. (Sabah)
Murat Özbostan: “Talisca’ya bu kadar para verilir mi!”
Galatasaray hezimetinin akabinde Trabzonspor maçı Fenerbahçe için tek çıkış yoluydu… Ya kazanıp puan farkını 3’e düşürecek ve şampiyonluk umutlarını sürdürecekti ya da lige havlu atacaktı… Jose Mourinho’nun 7 rotasyonlu takımı ve 4’lü savunmaya dönmesi, birinci yarı boyunca alışılmış tertibin dışına çıkarak oyunun istenilen düzeyde olmamasını sağladı. Trabzonspor bilhassa sağ kanattan Zubkov ile geniş alanlar yakalayıp durumlar buldu. Gol de uzatmalarda birebir kanattan gelişen atakta aylar sonra birinci 11’de oynayan Draguş’tan geldi.. İşte bu kısım Fenerbahçe için kâbus oldu.. Tribünler “İstifa” diye bağırmaya başladı.. O kadar inceydi kopacak ip yani! Meğer bir 45 dakika daha vardı.. İkinci yarı Portekizli teknik adam, olağan ayarlarına döndü ve kulübesindeki takım zenginliğini devreye sokarak Talisca’ya formayı verip, tekrar savunmayı 3’lüye çevirdi. Geldiği günden beri “Bu kadar para verilir mi, Fenerbahçe’ye ne kattı ki” diye sallanan Brezilyalı futbolcu, hem hocasını hem idaresi hem de kadro arkadaşlarını adeta ipten alarak maçın yazgısını tayin etti.. Biten umutları yeşertti.. Yetenekleri büyük ancak fiziki gücü yoktu Talisca’nın.. Akan oyunda attığı iki gol harikaydı.. Penaltı atışı ve vurduğu köşe mükemmeldi.. İşte bu nedenle bu paraları alıyor.. Trabzonspor’a gelirsek F.Bahçe’ye yetecek 45 dakika gücü vardı.. Hepsi bu… Özetle Galatasaray maçının yaralarını sardı ve rakibine bildiri verdi. Artık şampiyonluk yarışı öbür bir boyuta geçti.. (Sabah)
Gürcan Bilgiç: “Plan ve performans”
ki teknik adamın harikulade satrancını izledik. Fatih Tekke, 3 hamleci ile Fenerbahçe’nin orta alanını direkt paslarla geçerek, oyuncularını defans ile daima yüz yüze bıraktı birinci 45’te. Bilhassa Mert-Maximin kanadını Zubkov ile koridora çevirdi. Biri direkten, biri Livakovic’ten dönen iki konumdan sonra da devreyi önde kapamayı başardı. Bu ortada tek net durum verdi rakibine. Bu etkisizliği düzeltmek ismine Mourinho’nun sarı kartlı stoperi Djiku’dan vazgeçip, Talisca ile forveti ikilemesini izledik. Hamle diziliş dörtlü forvet oldu. Teğe bir oynamaya başladı kanatlar. Osayi ile penaltı geldi, duran toptan öne geçme sayısı. Maximin üçüncü golü Talisca’ya attırdı. Dördüncü golde ise Talisca’ya neden bu kadar çok para verildiğini anladı herkes. Maçtaki format değişimi, üçlüden dörtlüye dönüş, Amrabatlı orta sahanın dikine ve çabuk oyunda çok eksik kalması, stopere geçmesiyle tamir edildi. Talisca yalnızca attığı goller ile değil, Trabzonspor’un öndeki baskısını kırmasındaki rol ile de önemliydi.
Fred yine oyunun lideri oldu. Dört gole karşın Uğurcan’ın kurtarışlarının da altını çizmemiz gerekir.
Kostic’in tribüne gitmesi, İrfan Can Eğribayat’ın hastalanıp, takıma girememesinden muhtemelen. 12 yabancı seçiminde Livakovic mecburiyeti getirdi. Bu müsabakanın performanslarının Mourinho’nun gelecek maç planlarına tesiri nasıl olacak? Performanslarla kazandı bu maçı, Fatih Tekke’nin planı üzere bir ayrıntı yoktu Fenerbahçe adına… Tepede fark 3’e düştü. Artık iki tesiste de “ateş” var. Bakalım bu “yangını” kim söndürecek. (Sabah)
Ömer Üründül: “Fenerbahçe’nin talihi…”
Mourinho bana nazaran tekrar çok yanlışlı birinci 11 çıkardı. Alanda yürüyerek oynayan Tadic, santrforda 39 yaşındaki Dzeko, sol kenarda da ‘çalışmıyor, çok kilo aldı’ diyerek takım dışı bıraktığı, kısa mühlet evvel affettiği Maximin… Bu ortada da 4’lü defansa dönmüştü. F.Bahçe, atakta tesirli olamadı, konum üretmekte zorlanıyordu. Maximin, maç eksiğine karşın hamlede kısım bölüm âlâ işler yapıyordu. Lakin defansif tarafı çok zayıf olduğu için, sol bekte zıt ayaklı Mert Müldür karşısında Zubkov, Trabzonspor’un atak teşebbüslerinin odak noktasını teşkil etti. Devre sonunda da skor dezavantajına düşüldü. Artık işler tam çıkmazdaydı… Mourinho artık doğal olarak kendini daha da risk almak durumunda hissetti ve Talisca’yı da alana sürdü. Ekibin en büyük talihi devrenin çabucak başlarında Mustafa’nın neden olduğu gereksiz penaltıydı. Skora istikrar geldikten kısa mühlet sonra F.Bahçe öne geçince büyük bir moral depoladılar, ondan sonra da alanda gösteri vardı! Evvel Maximin beklenen gerçek asistini yaptı, sonra da Talisca’nın hattrick’i eksiksiz bir golle geldi. Sonuçta F.Bahçe bu güç virajı dönmüş oldu. Trabzon cephesi için kısa ve öz bir yorum yapmak istiyorum… Skor avantajına sahipken ikinci devreye başlıyorsun, bütün riskleri alan F.Bahçe’de Tadic, Talisca, Dzeko ve Maximin üzere fizik durumları kâfi olmayan 4 oyuncu varken 4 gol yiyorsan fazla kelama gerek yok. Ayrıyeten 90 dakikada her tarafıyla kusursuz bir Mehmet Türkmen izledim… (Sabah)
