Değerli Türk
Milliyetçileri
Değerli
Atatürkçüler
Size Silivri 9 Nolu Cezaevinden B-43 nolu hücreden yazıyorum. 70 gündür buradayım. Sıhhatim ve moralim Allah’a şükürler olsun ki düzgün. Altı kilo verdim ve fazla kilolarımdan kurtulmuş oldum. Bu süreçte 2 sefer kan analizi yaptırdım ve sonuçlar pek düzgün çıktı. Cezaevi çalışanı büyük çoğunlukla nazik, profesyonel ve eğitimli memurlardan oluşuyor. Her gün ziyaretime ortalama 10 avukat, milletvekili ve bakanlıktan özel müsaadeli ziyaretçi geliyor. Günlerim onlarla görüşmeler, okuma ve yazmakla geçiyor. Türkçe ve İngilizce bilimsel kitaplar dışında roman okuyorum. Bir de kıymetli dostum Dr. Hayati Bice’nin yayına hazırladığı, Türklerin Piri Hoca Ahmed Yesevi Divan-ı Hikmet’i okuyorum vakit zaman.
Şöyle diyor Hoca Ahmet Yesevi:
“Hoş görmemekte alimler sizin dediğiniz Türkçeyi
Ariflerden işitsen açar gönül ülkesini
Ayet-hadis manası Türkçe olsa uygundur
Anlamına yetenler yere koyar börkünü
Miskin, zayıf kul Hoca Ahmed yedi ceddine rahmet,
Farsça lisanını bilse de Türkçeyi hoş söylemekte.”
Evet, Silivri’de hücrede günler bu türlü geçiyor. Pekala, neden Silivri’de bir hücredeyim. Hangi cürmü işledim ki beni, bir siyasi parti genel liderini tutukladılar ve bir hücreye koydular ve her gün en az 30 sefer üzerimi arıyorlar.
İDDİANAME EN ÇOK 1 AYDA ÇIKAR
Tutuklu bulunduğum hata isnadı halkı kin ve düşmanlığa teşvik kabahatinin Türk Ceza Kanunu’nda cezası 1 ile 3 sene ortasında. 3 sene ceza alsam dahi bu kadar cezaevinde kalmam. Üstelik bu hatadan tutuklama olmaz lakin olur ise açık cezaevinde olur. İddianamem hâlâ mahkemeye iletilmedi. Bayramda beni ziyaret eden Türk ceza hukukun önde gelen isimlerinden Prof. Dr. Adem Sözüer, bu türlü bir iddianamenin hazırlanması için en çok 2 hafta 4 haftanın kâfi olduğunu tabir etti.
Her 30 günde bir tutukluluğum uzatılıyor. Yargıçlar tutukluluğumu uzatırken “güçlü hata şüphesi” diyorlar. Cürüm kuşkusu ile değil hatalı bulunsam özgür kalacağım, kuşkusu ile tutuklu kalıyorum. Meğer kaçmam kelam konusu olamaz, karartacağım kanıt de yok.
SUÇUM ANAYASAYI SAVUNMAK
Ben Silivri’de bir hata işlediğim için kalmıyorum. 64 yaşındayım ve bugüne dek hiç hata işlemedim. Kabahatim Türk Milletini sevmek, Türk devletine sadakat ile bağlı olmak. Kabahatim İmralı Sürecinin Birinci Açılım / terörle müzakere süreci üzere Türkiye’ye ve Türk Milletine ziyan vereceği telaşlarını taşımak ve bu tasayı lisana getirmek. Kabahatim Anayasayı savunmak, Türk Milletini söz eden 66. unsurun melezleştirilmesine karşı çıkmak. Ülkemizde Türk Milletinin ayrılmaz kesimi olan farklı kümelerin anayasaya “kurucu halk” olarak yorumlayacakları biçimde girmesine karşı çıkmak. Kabahatim 42. unsur değişir ise Kürtçe eğitim ile Türkiye’nin orta vadede bölünmeye itilmesi konusunda kaygılarını lisana getirmek.
PKK’yı ALANDAN DA UYGUN TANIYORUM
Yıllarca PKK konusunda araştırmalar yaptım. Yalnızca kütüphanelerde değil, alanda terör coğrafyasında, Kuzey Irak’ta. Gece operasyonlarını gözlemledim. Karakolları ziyaret ettim. Çatışmalara korkusuzca giderken helikoptere cephane yükleyen polis özel harekatçıları izledim. PKK kaynaklarını, iddianameleri okudum. Terörle gayrette her evrede çalışmış rütbeli, rütbesiz yüzlerce kişi ile konuştum, notlar aldım. PKK ile ilgili bahsin değişik boyutlarını inceleyen birçok kitap ve makale yazdım. Ve PKK’ya güvenilmeyeceğini biliyorum. Öcalan’ın hedefi Suriye’de YPG’nin “kazanımlarının” Türkiye tarafından ortadan kaldırılmasını engellemek ve siyasi manada Türkiye’de yasallaşmak. Aslında ne büyük Kürdistan gayesinden vazgeçmiş ne Türkiye’nin bölünmesi amacından. Bu amaçlarını sadece erteliyor.
Kandil safları ise o gayretimize açıktan asla karşı çıkmıyorlar. Lakin şimdiden Cemil Bayık “Türkiye ile birlikte kaldık”, Murat Karayılan “Gerekir ise Ankara’yı havadan vururuz” derken Bese Hozat “İdari özerklik” vazgeçilmez ön koşulumuz diyor. Terörsüz Türkiye hoş bir gaye fakat PKK yenilmeden ve yenildiğini kabul etmeden mümkün değil. Zafer Partisi bu mevzudaki kaygıları lisana getirdi ve getirmeye devam ediyor.
REHİN ALINDIM VE HERKES ÜZGÜN
Biliyorum bunlar sizin de telaşlarınız. Sanırım İmralı Sürecine dayanak veren birçok insanın başında da bu kuşku ve sorular var. VE LÜTFEN BİLİN: BEN SİLİVRİ’DE HEPİNİZİ TEMSİLEN BİR HÜCREDE ESİRİM. Hepimizin inandığı, yıllardır, bir ömür uzunluğu uğruna gayret ettiğimiz Türk milliyetçiliğinin, Atatürk çizgisinde Türk milliyetçiliği anlayışının, Cumhuriyetimizin kurucu bedellerinin savunuculuğunu yaptığım için bu hücredeki tutukluluğum iddianame geciktirilerek uzatılıyor. Eminim benim Silivri’de tutuklu olmamdan ötürü üzülüyorsunuz. Hatta üzüldüğünüzü biliyorum. Benim Silivri’de rehin olmamı içinize sindiremiyorsunuz. Birkaç gün evvel ziyaretime gelen 80 yaşlarında bir ağabeyim, bir baba dostum dışarıya çıkınca hüngür hüngür ağlamış. Türk halkı da milletin gösterdiği üzere yüzde 80 bir çoğunluk ile “Ümit Özdağ haksız yere tutuklu kaldı” diyor. Evet, üzülüyorsunuz, içinize sinmiyor lakin adeta çaresiz izliyorsunuz.
AB, ABD SUSAR FAKAT MİLLET SUSMAMALI
Sevgili Türk milliyetçileri,
Atatürkçüler;
Benim tutuklanmama ne Avrupa Birliği reaksiyon gösterir ne ABD ne de öteki bir ülke. Benim tutuklanmama karşı çıkacak olan bir tek Türk milleti ve Türk milliyetçileri, Atatürkçülerdir. Pahalı dostum Servet Avcı, bana bir not yollamış. Söyle diyor: “Türk milliyetçileri bu adaletsizliğe karşı asla sessiz kalmayacaktır. ‘Dünya küfür ile durur, zulüm ile durmaz’ İlahi düsturuna inatla bizi cezaevinde tutanlara ilahi adaleti hatırlatmak ve adaletin tecellisi ismine uğraş vermek bizler için borçtur.”
Benim de sizlerden, Türk milliyetçilerinden, Atatürkçülerden isteğim yasadışı tutukluluğa itiraz etmenizdir. Sizlerden dileğim iddianamemin mahkemeye yollanmasına ve YARGILANMAMIN başlamasına kanılarınız, açıklamalarınız ve dualarınız ile dayanak olmanızdır. Dayanağınızı ve duanızı bekliyorum zira benim Türk Milleti ve Türk milliyetçilerinden Atatürkçülerden öteki dayanak isteyebileceğim kimsem çok şükür yok.
Yaşasın Türk Milleti.
Yaşasın Türkiye
Cumhuriyeti!
Özdağ, Silivri’deki odasını krokileştirip “Bugün hücremin 20 metrekarelik avlusunu spor dışı kullandım. Güneş köşelerden birine vuruyordu. O köşeye sandalye ve küçük tabure koydum. Çayımı demledim, bisküvi ve elime Nazan Bekiroğlu’nun “Nar Ağacı” romanını alarak güneş başımı, bedenimi ısıtırken 1912 Trabzon’unda sokaklarda dolaşmaya gittim” demişti. Yapay zeka bu doğrultuda, Özdağ’ı çizdi.
