Tarhan, AA muhabirine yaptığı açıklamada, insanların ruhsal olarak güvenebilecekleri bağlantılar geliştirmeye yatkın olduğunu belirterek, bilhassa insan münasebetlerinde itimat kaybı yaşayan bireylerin toplumsal etraflarından uzaklaşarak hayvanlara yöneldiğini ve bu durumun vakitle çoka kaçtığında sıhhatsiz bir bağlanma biçimine dönüşebileceğini tabir etti.
İnsanın tabiatı gereği şartsız sevgi beklentisi olduğunu lisana getiren Tarhan, insanların şartsız sevgiyi hayvanlardan daha kolay aldığını vurguladı.
İnsanın sevgi objesinin kedi yahut köpek olmasının, hayattaki başka sosyalleşmelerden kopmadığı sürece sağlıklı kabul edildiğine işaret eden Tarhan, lakin bazen insanların bağlarda aldıkları yaralar sonucunda negatif bağlanma oluşturabileceğini aktardı.
Negatif bağlanmada birtakım bireylerin insanlara inançları azaldığı vakit güvenecekleri bir varlık ararken, “kendilerine tam itaat edecek” alaka arayışına girebileceklerini anlatan Tarhan, şöyle devam etti:
“Tam itaat edebilecek ve onlarla bir nevi köle-efendi alakası kurabilecek varlıklara bağlanırlar. Bunun sebebi, hayvanların onlardan çok fazla talepte bulunmaması ve ego tatmini açısından kolay olmasıdır. Toplumsal meselelerini çözememiş kimi beşerler, hayvanlara çok bağlanarak kendilerini ayakta tutmak için bir nevi savunma sistemi oluştururlar. Bu aslında bir travmadan, dehşetten kaçış sistemidir. Hayvanlara yönelik bu çeşit bir bağlanma negatif ve sıhhatsiz bir bağlanmadır.”
Tarhan, tam toplumsal izolasyon yaşayan bireylerin bazen hayvanları “takıntılı bir sevgi nesnesine” dönüştürebileceğini tabir ederek, “Hayvanlara olan negatif çok bağını sevgi bağı olarak gören beşerler narsistik tatmin yaşar. Yani kendi egosunu tatminle ilgili yatırım yaptığı varlığı kaybetme korkusu başlar. Kaybetme korkusu nedeniyle köpeğini yahut sevgi yatırımı yaptığı varlığı kaybettiği vakit ağır depresyon olaylarına rastlıyoruz. Hastanın yataktan kalkamayacak derecede depresyona girdiğini görüyoruz.” diye konuştu.
Aynı vakitte bir insanın, “hayvanları sevmek yeterlidir, insanları sevmek kötüdür” anlayışı geliştirirse bir kutuplaşma yaratacağını anlatan Tarhan, “Kutuplaştırma oluşturursa, insanlardan kaçınma, nefret etme ve hayvan sevgisinde ölçüsüz davranma eğiliminde olur. Ölçüsüz davranan bireylerin duygusal reaksiyonları de orantısız olabilir.” dedi.
“İnsanlar ölsün, hayvanlar ölmesin” şeklinde bir fikrin irrasyonel olduğunu lisana getiren ve bu şahısların kendilerini “teşhir etmek” gayesiyle hayvanları araçsallaştırdığını belirten Tarhan, “Bu fikir çoklukla zıt koyma bozukluğu ile açıklanabilir. Kendini teşhir etmek isteyen bireyler toplumsal medyayı çok kullanıyor. Kimi beşerler, hayvanlarla olan alakalarını daima sergileyerek egolarını tatmin ediyor. Hayvanlarla ilgili hoş örnekleri paylaşmak öbür, egosunu tatmin etmek için hayvanları araçsallaştırmak öbür bir şeydir.” değerlendirmesinde bulundu.
