DEM Parti Eş Genel Lideri Tülay Hatimoğulları, Halkevleri Genel Başkanı Nebiye Merttürk’ü ziyaret etti. Hatimoğulları, yaptığı açıklamada, Abdullah Öcalan’ın “Barış ve Demokratik Toplum Çağrısı”nı değerlendirdiklerini ve Türkiye’nin içinde bulunduğu kaotik devirde barışa olan gereksinimin her zamankinden daha fazla olduğunu vurguladı. Hatimoğulları, bilhassa Kürt probleminin şiddetsiz, siyasi ve demokratik bir tabana çekilmesinin kıymetine değindi.
“BARIŞ VE DEMOKRASİ İÇİN BİRLİKTE ÇABA ETMELİYİZ”
Hatimoğulları, Abdullah Öcalan’ın davetini hatırlatarak, bu süreci Türkiye’nin dört bir yanındaki siyasi partiler, emek meslek örgütleri ve demokratik kitle örgütleriyle değerlendirdiklerini söyledi. “Bugün bu görüşmeyi gerçekleştirmek bizim için çok değerli,” diyen Hatimoğulları, barışın tesis edilmesi için birlikte çaba edilmesi gerektiğini belirtti. Ayrıyeten, Türkiye’nin karşılaştığı ekonomik kriz ve bölgedeki kaotik durumun, ortak bir tavır belirlemeyi gerektirdiğini tabir etti.
Halkevleri Genel Başkanı Nebiye Merttürk ise Kürt meselesinin demokratik ve barışçıl bir biçimde çözülmesi gerektiğini tabir ederek, yaşanan olumsuz şartlarda emek düşmanı siyasetlerin, fakirleştirme ve faşist uygulamaların arttığını belirtti. Merttürk, “Bir inanç ortamı sağlanmadığı sürece barışın mümkün olmayacağını” vurgulayarak, halkların sürece iştirakinin hızlandırılması gerektiğini söyledi. Ayrıyeten, Kürt hareketinin ilerici, proleter ve bayan özgürlükçü kısımlarla dayanışmasının değerine dikkat çekti.
Suriye’deki gelişmelerin de toplumsal muhalefet üzerinde dert yarattığını belirten Merttürk, bu durumun anlaşılır olduğunu lakin sürecin halkın bilgisi dahilinde ve halkların en geniş bölümlerinin iştirakiyle yürütülmesi gerektiğini lisana getirdi. “Halkların dayanışması ve birlikte gayret etme gücümüzle barışa ulaşabileceğimizi düşünüyoruz,” diye ekledi.
“PROLETER HALKA GÜVENECEĞİZ”
Hatimoğulları ve Merttürk, barışa giden yolun, halkların dayanışmasıyla ve emek çabasıyla mümkün olduğunu vurguladılar.
“Önümüzdeki süreçte tam da bahsettiğimiz çizgide yani bugün kayyum siyasetiyle, bir yandan fakirleştirme siyasetiyle, faşist siyasetlerle öteki bir yandan da yürütülen barışın tesis edilmesinin mümkün olmadığını görüyoruz. Pekala bu nasıl mümkün olacak? Tam da bahsettiğimiz ölçüde bütün meselelere dair birlikte üreteceğimiz gayret pratikleriyle mümkün olabileceğini düşünüyoruz. Bu yüzden aslında parolamız proleter halka itimat ve halkların dayanışmasıdır. Bu manasıyla sokakta kurulacak olan emeğin barikatının güçlendirilmesidir.”
