Hüseyin Özkök – AJANSSPOR
Galatasaray’ın dönem başında Napoli’den kiralık olarak transfer ettiği Victor Osimhen, performansı ile gönülleri fethederken, öbür yandan oyuncunun 75 milyon Euro verilip Napoli’den kalıcı olarak transfer edilmesi konuşulmaya başlandı. Son olarak Galatasaray yöneticisi Abdullah Kavukçu, çok üst perdeden “Victor Osimhen bize kararını Nisan ayında bildirecek. Osimhen, Galatasaray’da kalmak isterse biz de gerekeni yaparız. Osimhen’i satın almak hayal değil. Bunu gözümüzde çok büyütmeyelim” biçiminde bir açıklama yaptı.
Ancak direkt olarak kitabın ortasından söyleyelim. Ne Galatasaray’ın ne de Türk futbolunun Osimhen’e 75 milyon verecek parası mutlaka yok. Zira şu anda büyük kulüplerimizin hepsi adeta borç batağı içindeler ve milyarlarca liralık borçlar transfer hovardalığı nedeniyle artmaya devam ediyor. Tabi bütün bu borçların oluşmasında borçlara göz yuman gelmiş geçmiş TFF idareleri de önemli manada sorumluluk taşıyor.

Mesela Türk futbolu Almanya’daki üzere yönetilse motamot orada olduğu üzere bugün kulüplerin borcu olmaz ayrıyeten yıllar içinde Türkiye’de izlediğimiz çok üst seviye oyuncuların birçoğunu da izleyememiş olurduk. Zira mali disiplin borçlanmaya müsaade vermez ve o futbolculara büyük paralar ödenemezdi.
Bayern Münih’te tasarruf önlemleri
Biz burada 75 milyona Osimhen’i almayı düşünürken, dünyanın en büyük ve en güçlü kulüplerinden Bayern Münih, 2025 yılını tasarruf yılı ilan etmiş durumda. O denli ki Bayern Münih’in nakit hesabındaki paranın ödenen yüksek maaşlar ve transfer fiyatları nedeniyle azalması sonrasında kulüp idaresi tasarruf tedbirleri alınmasına karar verdi ve bunu Sportif Yönetici Max Eberl’e bildirdi.
Bu tedbirler çerçevesinde kulübün yenilenip çağdaş bir hale getirilmesi düşünülen alt yapı tesislerinin inşaatı 2026 yılına ertelendi. Takımda her durumda en fazla iki oyuncu bulundurulması Max Eberl’den istendi. Örneğin bu bağlamda sağ ve sol bek durumunda üçer oyuncusu bulunan Bayern’in, Sacha Boey ve Raphael Guerrero’yu gönderme ihtimali epey yüksek. Şu anda kiralık olarak öbür kadrolarda oynayan Zaragoza ve Tel de satılarak Kane’e yedek olabilecek bir oyuncu finanse edilecek.

Diğer yandan maaşları yüksek kimi oyuncuların satılmasına ve maaşların üç kümeye bölünmesine de karar verildi. Buna nazaran oyuncular yüksek, orta ve düşük maaş kategorilerine ayrılacak ve kendi kategorisinden şad olmayan oyunculara gidebileceği söylenecek. Ayrıyeten fazla verimli olamayan Gnabry, Coman, Goretzka, Sane ve Palhinha da satılacak.
Bütün bu uygulamalar sonucunda Bayern İdaresi, Kulüpler Dünya Kupası’ndan gelecek gelirlerin yanında transferdeki satışlardan da yüksek gelir elde ederek kasasındaki nakdi yine arttırmayı hedefliyor.
Yeniden Türkiye’ye dönersek bizim kulüplerimiz açısından işin bir de UEFA boyutu var.
UEFA’nın Finansal Fair Play yerine bir mühlet evvel uygulamaya koyduğu “Finansal Sürdürülebilirlik ve Kulüp Lisans Talimatına” nazaran kulüpler UEFA’dan lisans almak için artık belirlenen ücret/gelir oranlarına uymak zorundalar. Buna nazaran elde edilen gelirlerin 2023/24’te % 90’ı, 2024/25’te % 80’i, 2025/26 ve sonrası için % 70’i oyuncu ve teknik yönetici maaşları ve transferlerle menajer fiyatlarına harcanabileceği kararı alınmıştı.

Bu bağlamda Türk kulüplerinin 2025/26 döneminde kalıcı olarak devreye girecek olan %70 barajına yüksek maaş ve transfer harcamaları ile nasıl ahenk sağlayacakları büyük bir soru işareti. Türk kulüplerinin UEFA’nın son yayınladığı 2024 Avrupa Kulüp Finansmanı ve Yatırım Görüntüsü raporunda Türkiye net öz sermayede eksi 766 milyon Euro ile felaket bir durumda. İçinde bulunduğumuz dönemde %80 olan harcama oranı ise %98’de. Önümüzdeki dönem oranın %70’e ineceği düşünülürse Avrupa kupalarına katılacak kulüplerimizin UEFA ile başlarının kaygıya gireceği ve birtakım yaptırımlarla karşı karşıya kalabileceğini iddia etmek güç değil.