Sincan’da geçen yıl 6 Haziran’da tesirli olan sağanak ve şiddetli rüzgarda, Sincan Belediyesi’ne ilişkin reklam panosu temelden devrilip, otobüs durağının üzerine düştü. Şirkette sekreter olan ve iş çıkışı spordan sonra meskenine dönmek için durakta otobüs bekleyen Ayşe Yavuz, pano ile durağın altında kalıp hayatını kaybetti. Ankara Batı Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yürütülen soruşturma kapsamında reklam panosunun imalat ve montajını yapan firmanın yetkilisi Semih Esat Ünsal hakkında, ‘Bilinçli taksirle mevte neden olma’ hatasından 2 yılda 12 yıla kadar mahpus cezası istemiyle dava açıldı. Sanığın, Ankara Asliye Ceza Mahkemesi’nde 30 Ocak’ta yargılanmasına başlandı. Birinci duruşmada, reklam panosunun temelini 4,5 metre derinlik yerine 1,35 metre yaptığı, 18 metreküp temel betonu yerine 5,40 metreküp beton döktüğü eksper raporuyla tespit edilen sanık Ünsal’ın tutuklanmasına karar verildi. Sanık, cezaevine gönderildi.
TAHLİYEYE TEPKİ
Önceki gün görülen 2’nci duruşmaya sanık katılmazken, Ayşe Yavuz’un ailesi ve taraf avukatları hazır bulundu. Sanığın, tutuklandıktan sonra avukatının üst mahkemeye yaptığı itiraz sonucu 15 gün sonra tahliye edildiği ortaya çıktı. Duruşma, eksikliklerin giderilmesi için ertelendi. Ayşe Yavuz’un ablası Gülser Aydın, tahliye kararına reaksiyon göstererek, “10 aydır mezarlığına gidip, üzerindeki çiçeklerini sevip kendimizi rahatlatıyoruz. Rüzgar gülü döndükçe Ayşe bizi duyuyor diye onlardan medet umuyoruz. Bu biçimde 10 ay geçti. Sanık birinci duruşmada esasen büsbütün hatanın Sincan Belediyesi’ne ilişkin olduğunu, tüm sorumluluğun, kontrolün belediyeye ilişkin olduğunu söylemişti. Bütün işin başında duranın da onların olduğunu söylemişti. Bunu o kadar söylemesine karşın hiçbir şey yapılmadı. Avukatlarımız valilikten soruşturma izini almak için çok uğraştı. Daima dilekçe verdiler; lakin her seferinde bize daima ret geldi. Daha sonra en son reddimiz özgür bırakıldıktan sonra geldi. Bunun üzerine de biz üst mahkemeye taşıyarak idari yargıya başvurduk soruşturma müsaadesi için. 10 ay oldu ve hiçbiri daha şimdi adaletin karşısında, bizim karşımızda söz vermediler. Materyalden kaçmak için, temelden kaçmak için usulsüzlükler yapılmış ve bunun bedelini de benim kardeşim ödemiş” diye konuştu.
‘ADALETİN YERİNİ BULMASINI İSTİYORUM’
Ayşe Yavuz’un annesi Nafize Yavuz da “Ayşe’m çalışıyordu, çok hayalleri vardı, ehliyet aldı, otomobil almak için para biriktiriyordu. Ramazanda ‘siz yatın ben kalkarım, hazırlarım size yemek’ sıkıntısı. Hiç kimseyi kırmazdı. Ne derse hiç geri çevirmezdi kimseyi. Çok özlüyorum onu, her gün odasına giriyorum boynu bükük fotoğraflarına bakıyorum. Cumhurbaşkanım duy sesimi ne olursun, bir anne feryat ediyor. Köpek öldürülüyor tutuklanıyor, kedi öldürülüyor tutuklanıyor, benim kızımın kedi kadar değeri yok mu? Benim ciğerlerim parçalanıyor. Gitgide hasreti çoğalıyor. Mesken bomboş o denli. Hiç ses soluk yok. Bayram geldi. Benim sardığım sarmayı beğenmezdi. O benim elim ayağımdı. Tek dileğim diğer annelerin yüreği yanmasın. Öteki Ayşeler gitmesin. Adaletin yerini bulmasını istiyorum” dedi.
‘BELEDİYE DE HATALI FİRMA DA SUÇLU’
Baba Mustafa Yavuz ise belediye hakkında soruşturma müsaadesi verilmediğini söyleyerek, “Bizim en çok üzüldüğümüz nokta belediyeye dava açamamak oldu. Belediyenin de mahkemeye gelmesini istiyoruz. Pano aslında çok büyükmüş, uzman raporunda da muhakkak. Derinlik 4,5 metre olacakken, yapılmamış. Beton eksik dökülmüş. Belediye de hatalı, yapan firma da hatalı. Cürmü birbirlerine atıyorlar. Denetim niçin etmediler? Hem firmadan hem belediyeden şikayetçiyiz biz. Biz davamızın peşindeyiz. Sonuna kadar da gideceğiz” sözlerini kullandı.
