Ferhan YILDIZ
Eski doğu bloku ülkelerinin kadroları Fenerbahçe’ye oldum muhtemel zıt gelir. Hafızalarımızda bu tip gruplarla oynanan, berbat anılarla hatırladığımız maçlar var. Geçmişten gelen bu dert bakiyesinin üstüne bir de eksik takım sorunu eklenince, Slavia maçı Fenerbahçeliler için büyük bir telaş yumağına dönüştü. Birinci düdükten itibaren, kaygıların yersiz olmadığı da görüldü. Fiziki yeterlilik ve sertlik konusunda oyunun başından itibaren alana tartısını koydu, kimliğini yansıttı Çek grubu. Slavia Prag’ın UEFA ligi sıralamasındaki pozisyonu aldatıcı olmasın. Bu ekip, Avrupa’nın başaltı ekiplerinin tamamına kök söktürür.
Oyun planı olarak, rakibin hamle eden kanatlarını kademeli savunmayla durdurup, topu ortada Szymanski ve Fred’e ileterek, Maxim’i koşturmayı düşünmüş hoca. Olmadı. Mert ve Osayi’nin tuttuğu kanatları İsmail Yüksek defansif manada desteklemeye çalışsa da ortalar yağmur üzere geldi. Slavia’nın kulesi, Djiku ve Samet ortasından, Livakovic’in de bakışları ortasında birkaç net vuruş yapmayı başardı. Daima gol teşebbüsünde bulunan, daima kaleyi deneyen Slavia kadrosunun erken bulduğu gole, Dzeko’nun izleyicileri, Roma’da otuzlu yaşlarının çabucak başına götüren vuruşuyla karşılık vermeyi bildi Fenerbahçe. Alman hakemin hatıramızda tekrar silinmeyecek bir yer eden, Ivan Babek’i çağrıştıran performansını da unutmamak gerek. Biraz kısmet biraz da bireyse kalite farkıyla, soyunma odasına eşitlikle gidildi. Bütün bu faktörleri bir ortada değerlendirince, Fenerbahçelilere “Herkes bir puana razı mı?” diye sorulsa, birinci yarıyı izleyenlerin ezici çoğunluğu “Evet” kederi muhtemelen.
İkinci yarı başlangıcında Jose Mourinho bir oyun anlayışı değişikliğine gitti. Kanatları asiste etme misyonu İsmail Yüksek’ten alındı ve ekip savunması neredeyse bir bölge daha ileride kuruldu. İsmail Yüksek orta alandaki arbedenin içine bütünüyle sokulunca, Slavia’nın topu kanatlara aktarabilme yüzdesinde bariz bir düşüş oldu. Samet ve Djiku ikilisi ileri çıkıp, rakibi önden almaya başladıkça, Çek grubunun üretkenliği ve pas trafiği açıkça sekteye uğradı. Osayi Samuel’in de genç Malick Diouf’a ikili uğraşlarda galip gelmeye başlamasıyla oyun bütünüyle istikrara oturdu. Oyuna sonradan giren Yusuf En-Nesyri’nin gol vuruşuyla Fenerbahçe çok muhtaçlığı olan üç puana kavuştu.
Maxim’e bir parantez açmak gerek. Topu ileri taşıma noktasında son derece maharetli bu oyuncu, kaliteli ve fark yaratacak son kararı verme noktasında sorun yaşıyor. Son çalımı tahminen gücü tükendiğinden yanlışsız atamıyor ya da mefkureye yakın pas zamanlamasını daima kaçırıyor. Gerçek zamanlamada pas atmayı bir defa başardığında, Szymanski topu Dzeko’ya iletti ve gol geldi. Mourinho bu genç adamın bu eksikliğine biraz eğilirse gruba büyük bir bedel katmış olur.
Fenerbahçe maçı, teknik yöneticinin kısıtlı takım imkanları içerisinde risk alarak, verdiği yönetimsel kararla çevirdi ve sıralamada yerini üstlere hakikat taşıdı. Diyorlar ya moda tabirle, “Hocaya yazar” diye. Dün geceki üç puanı da Jose Mourinho’ya yazmak yanlışsız olur.
