Türk Uygar Kanunu’na nazaran, evlenen çiftlerin boşanması halinde, evlilik hayatı boyunca tarafların elde ettiği tüm mallar eşit biçimde bölünmekte.
Buna rağmen evlenmeden evvel sahip olunan taşınmazlar ya da ziynet eşyalar, boşanma sonrasında da rastgele bir paylaşıma bahis olmaksızın birinci sahibinin kullanımında kalmakta. Bir öteki deyişle taraflar, boşanma öncesinde sahip oldukları malları, ayrılık sonrasında eski eşleri ile paylaşmak zorunda değil.
MAHKEMEDEN DİKKAT ÇEKEN TAPU KARARI
Buna rağmen geçtiğimiz yıllarda basında gündem olan bir boşanma davası, lokal mahkemenin bu emsal nitelikleri bozacak şartlar oluştuğunda farklı kararlar verebileceğini gözler önüne serdi. Bir davacı vekili dava dilekçesinde; davalının eşiyle oturduğu konutu terk ettiğini ve şu anda öbür bir bayanla birlikte yaşadığını, davalının taşınmazlarını satma teşebbüsünde bulunduğunu, bu halde ailenin ekonomik varlığının tehlike altına girdiğini, bu nedenle davalının her iki taşınmazda bulunan tasarruf yetkisinin Türk Uygar Kanunu’nun 199’uncu hususu uyarınca sınırlanmasına karar verilmesini dava ve talep etti.
İlk Derece Mahkemesi, taşınmazlarda davalının tasarruf yetkisinin Uygar Kanun’un 199’uncu hususu uyarınca sınırlanmasına, bu taşınmazlara yönelik tasarrufların lakin davacının isteği ile yapılabileceğine, bu konunun tapu kütüğüne şerh edilmesine, ilgili tapu müdürlüklerine şerh için yazı yazılmasına karar verdi. Birinci Derece Mahkemesi’nin kararına karşı mühleti içinde davalı vekili istinaf müracaatında bulundu.
Mahkeme ayrıyeten bu konunun tapu kütüğüne şerh edilmesine, ilgili tapu müdürlüklerine şerh için yazı yazılmasına karar verdi. Birinci Derece Mahkemesi’nin kararına karşı müddeti içinde davalı vekili istinaf müracaatında bulundu.
İSTİNAF KARARI BOZDU
Bölge Adliye Mahkemesi, tarafların başka yaşadıkları süreçte davalı erkeğin ailenin ekonomik birliğini tehlikeye düşürecek mahiyette rastgele bir tasarrufunun davacı tarafça ispat edilememesi hususu dikkate alındığında ailenin ekonomik varlığının korunması gereği yahut evlilik birliğinden doğan mali bir yükümlülüğün yerine getirilmemesi üzere bir durum kelam konusu olmadığından ispat edilemeyen davanın reddine karar verdi.
Bölge Adliye Mahkemesinin kararına karşı mühleti içinde davacı vekili temyiz isteminde bulundu.
YARGITAY SON KARARI VERDİ
Temyiz talebini ele alan Yargıtay 2. Hukuk Dairesi kararı bozdu. Verilen kararda şu sözlere yer verildi:
“Yapılan yargılama ve toplanan kanıtlardan, tarafların fiilen farklı yaşadıkları, davalı erkeğin mal varlığının bir kısmını elden çıkarma tarafında teşebbüslerde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Bu hale nazaran, davalının tasarruf yetkisinin sonlandırılmasında gereklilik bulunduğu gerçekleşmiş olup, Uygar Kanun’un 199’uncu unsuru kuralları oluşmuştur. Buna nazaran; Bölge Adliye Mahkemesince, Birinci Derece Mahkemesinin davanın kabulü kararının gerçek olduğu kabul edilerek davalının istinaf müracaatının temelden reddine karar verilmesi gerekirken yazılı halde karar kurulması gerçek olmayıp bozmayı gerektirmiştir.”
