İZMİR’in tarihi semti Basmane’de bulunan 78 yıllık dükkanlarında dede mesleği kahveciliği üçüncü jenerasyon olarak sürdüren Bekir Kölgeli (60), dibek kahvesi ile Türk kahvesinin farklı kahveler olduğu algısının yanlış olduğunu belirterek, “Sadece işleniş biçimi farklı. Dövülerek yapıldığı vakit dibek, makinede çekildiği vakit olağan kahve oluyor. Dibekte dövdüğü vakit kahvenin aroması, yağı içinde kalıyor” dedi.
İzmir‘in kültürel dokusunun oluştuğu yerlerden olan Basmane, tarihi yapılarıyla kültürel mirasa konut sahipliği yapıyor. Basmane’de Anafartalar Caddesi’nde kentin tarihinde iz bırakan yapılar ortasında tarihi dükkanlar da yer alıyor. Dede yadigarı dükkanlarında cet mesleğini devam ettiren Bekir Kölgeli, 78 yıl evvel dedesinin açtığı ‘Hakiki Dibek Tahmis’ dükkanında dibek kahvesi üretiyor. Dedesinin Konya’dan İzmir’e göç ettikten sonra 1946’da dükkanı aldığını lisana getiren Kölgeli, “Dedem ve babam dükkanda birlikte çalışmışlar. Sonra uzunca bir mühlet babam dükkandan geçimini sağlamış. Ben de bu dükkanın içinde büyüdüm. 1992 yılından itibaren de dükkanı ben çalıştırmaya başladım. Yaşım 60 oldu, 11- 12 yaşlarımdan itibaren bu dükkana gelmeye başladım. Bu vakte kadar geldikö dedi.
‘TÜRK KAHVESİYLE DİBEK KAHVESİ AYNI’
Dükkanda kahveyi döven makinayı 45 sene evvel amcasının yaptığını söyleyen Kölgeli, “Tahmis, kuru kahveci demek. Şu anda yanlış bir algı var. Dibek kahvesi Türk kahvesinin dövülerek yapılmasına verilen isim. Kahvenin içine rastgele bir karışımla dibek kahvesi olmaz. Çekirdek kahve ezilerek dövdüğünden ötürü dibek kahvesi deniyor. Evvelden havanlara dövüyorlarmış, havanın yerine artık otomatik makine dövüyor. Türk kahvesiyle dibek kahvesi birebir. Yalnızca kahvenin işleniş biçimi var. Dövülerek yapıldığı vakit dibek kahvesi, makinede çekildiği vakit olağan kahve oluyor. Dibekte dövdüğü vakit kahvenin aroması, yağı içinde kalıyor. Ondan ötürü kahve biraz daha lezzetli ve yumuşak oluyor” diye konuştu.
‘OĞLUMA KAHVE YAPMAYI ÖĞRETECEĞİM’
Kölgeli, “Dedemin ismi Bekir, babamın ismi Ahmet. Benim ismim Bekir, oğlumun ismi Ahmet. Oğlum okuyor lakin bu yazdan itibaren o da dükkana gelecek. Burada kahve yapmayı öğreteceğim. Üniversite mezunu olarak da dördüncü jenerasyon olarak bu işi yapabilir. Bu işi devam ettireceğiz. Burada kurulu bir nizam var. En azından hazır bir meslek” dedi.
Anafartalar Caddesi’nde 80-90 yıldır açık olan, dede mesleğini devam ettiren 5 kadar esnaf kaldıklarını aktaran Kölgeli, “Burası evvelden İzmir’in en hoş yeriydi. Dedem buradan dükkan aldığı vakit Kemeraltı’ndan 2 tane dükkan alabiliyormuş. Buradan alamayanlar, yarı fiyatına Karşıyaka’dan dükkan alıyorlarmış. Burası geçmişte çok nezih bir yermiş. ‘Şehir göbekten büyür, tekrar göbeğe döner’ diyorlar. Tekrar eski haline gelmesini umuyoruz” ifadelerinde bulundu.
